Kur ai e pa një zjarr, e i tha familjes së vet: “Rrini ku jeni, se vërejta një
zjarr, e unë ndoshta do t’ju sjellë ndonjë acë prej tij, ose do të gjejë te
zjarri ndonjë udhërrëfyes”.
(Ne i thamë) “Vëre atë (fëmijë, Musain) në arkë, e mandej hidhe në lumë e lumi e
hjedhë në breg, atë e merre armiku Im dhe i tij. E nga ana Ime mbolla (në zemra
të njerëzve) dashuri ndaj teje, e që të edukoheshe nën mbikëqyrjen Time”.
Kur motra jote ecte (të përcillte) e thoshte: “A doni t’ju tregoj atë që do të
kujdeset për të? E Ne të kthyem te nëna jote, që të gëzohej ajo e të mos mbetej
e pikëlluar. Ti pate mbytur një njeri, e Ne të shpëtuam nga mërzia dhe të
sprovuan me sprova të mëdha. Ti qëndrove me vite ndër banorët e Medjenit, e
pastaj erdhe, o Musa, në kohën e caktuar”.
I shkoni i thuani atij: “Ne jemi të dy dërguar të Zotit tënd, lëshoi beni
israilët të vijnë më ne, e mos i mundo! Ne kemi ardhur me argumentet nga Zoti
yt, e shpëtimi është për atë që ndjek rrugën e drejtë.
(Zoti im) I cili për ju e bëri tokën djep, për të mirën tuaj hapi rrugë nëpër
të, lëshoi shiun prej së larti, e kjo mundësoi që të mbijnë bimë të llojeve të
ndryshme.
Atëherë Musai u tha atyre (magjistarëve): “Mjerimi është juaji, prandaj mos
shpifni ndaj All-llaht ndonjë gënjeshtër e t’ju shkatërrojë me një dënim, se pa
dyshim ai që shpif ka dështuar keq”.
Ata pastaj (pas bisedës së fshehur) thanë: “Këta të dy janë magjistarë, që me
magjinë e tyre duan t’ju nxjerrin nga toka juaj dhe ta zhdukin drejtimin
(ideologjinë) tuaj që padyshim është më i drejti”.
Tani hidhe atë që e ke në dorën tëndetë djathtë (shkopin), që t’i gëlltisë ato
që i bënë ata, sepse ajo që bënë ata nuk është asgjë tjetër pos mashtrim
magjistari, e magistari nuk do të ketë sukses kudo qoftë.
Ai (faraoni) tha: “Ai besuat atij para se t’u japë leje? Ai (Musai) është prijës
i juaj, i cili a mësoi magjinë, unë do t’ua pres duart e këmbët tërthorazi e do
t’u varë në trungujt e hurmave, e atëherë ju do a kuptoni se cili prej nesh ka
dënim më të ashpër e më të vazhdueshëm?”
Ata thanë: “Pasha Atë që na krijoi, nuk të japim përparësi ty ndaj argumenteve
që na erdhën, e ti bëje atë që mendon ta bës, dhe mund ta zbatosh vetëm atë që i
takonjetës së kësaj bote!”
Ne i besuam Zotit tonë që Ai të na falë gabimet dhe magjinë, me të cilën ti na
detyrove. All-llahu është më i miri (në të shpërblyerit) dhe më i përjetshmi (në
të dënuar)!
(do ta presin) Xhennete të Adnit, nëpër të cilët do të rrjedhin lumenj dhe atydo
të jenë përjetë. Ky është shpërblimi i atij që është pastruar nga mosbesimi.
O bijt e israilit, Ne ju shpëtuam prej armikut tuaj, ua përcaktuam anën e
djathtë të Turit (për shpalljen e Tevratit), ju furnizuam me rrëshirë (si
mjalti) dhe shkurtëza.