ای کسانی که ایمان آورده اید! به پیمانها (و قرار دادهای خود) وفا کنید، (گوشت)
چهار پایان برای شما حلال شده است، مگر آنچه بر شما خوانده می شود، و در حال احرام
شکار را حلال نشمارید، همانا خداوند هر چه بخواهد حکم می کند.
ای کسانی که ایمان آورده اید! (حرمت) شعائر الهی (را نگه دارید و بی حرمتی به آنها)
را حلال ندانید، و نه ماه حرام را، و نه قربانیهای بی نشان و نشاندار را، و نه
قاصدان خانه خدا را که فضل و خشنودی پروردگارشان را می طلبند. و چون از احرام بیرون
آمدید، پس شکار کنید، و دشمنی گروهی که شما از مسجد الحرام باز داشتند، نباید شما
را به تعدی و تجاوز وادار کند. و در راه نیکو کاری و پرهیزگاری با همدیگر همکاری
کنید و (هرگز) در راه گناه و تجاوز همکاری نکنید، و از خدا بترسید، بی گمان خداوند
سخت کیفر است.
(گوشت) مردار، و خون و گوشت خوک و آنچه (هنگام ذبح) نام غیر خدا بر آن برده شود، و
(حیوانات) خفه شده، و با ضربه مرده، و از بلندی افتاده، و به ضرب شاخ (حیوان دیگری)
مرده، و آنچه درندگان خورده باشند،- مگر آنکه ذبح (شرعی) کرده باشید- ، و آنچه برای
بتها ذبح شده، و آنکه با تیرهای فال؛ بخت و قسمت طلب کنید (همه) بر شما حرام شده، و
(روی آوردن به تمام) اینها فسق و نافرمانی است. امروز کافران از آیین شما مأیوس
شدند، بنابراین از آنها نترسید و از من بترسید ، امروز دین شما را کامل کردم و نعمت
خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را (بعنوان) دین برای شما بر گزیدم. اما هر کس
که از گرسنگی درمانده شود و مایل به گناه نباشد (مانعی ندارد که از گوشتهای ممنوع
بخورد) پس (بداند که) خداوند آمرزنده ی مهربان است.
از تو می پرسند چه چیز برای آنها حلال شده است؟ بگو: پاکیزه ها برای شما حلال
گردیده و (نیز) آنچه از (صید) حیوانات شکاری و سگهای آموخته (و تربیت شده) که از
آنچه خدا به شما آموخته است به آنها آموخته اید (بر شما حلال است) پس آنچه برای شما
(صید می کنند و) نگاه می دارند، بخورید، و نام خدا را (به هنگام فرستادن حیوان برای
شکار) بر آن ببرید، و از خدا بترسید، بی گمان خداوند زود شمار است.
امروز پاکیزه ها برای شما حلال شده، و (همچنین) طعام اهل کتاب برای شما حلال است، و
طعام شما برای آنها حلال است و (نیز) زنان پاکدامن از مسلمانان و زنان پاکدامن از
کسانی که پیش از شما به آنها کتاب (آسمانی) داده شده، هر گاه که مهر آنها را
بپردازید، در حالی که پاکدامن باشید، نه زنا کار و نه دوست پنهانی گیرنده (برای شما
حلال است) و کسی که به (ارکان) ایمان کفر ورزد، همانا عملش تباه شده است و او در
آخرت از زیانکاران خواهد بود.
ای کسانی که ایمان آورده اید! چون به نماز برخاستید؛ پس صورت خود و دستهایتان را تا
آرنج بشویید و سرتان را مسح کنید، و پاهایتان را تا دو قوزک (بشویید) و اگر جنب
بودید؛ پس خود را پاک سازید (و غسل کنید)، و اگر بیمار یا مسافر هستید، یا یکی از
شما از محل قضای حاجت آمده (= قضای حاجت کرده) یا با زنان (تماس گرفته و) آمیزش
کرده باشید، آنگاه آب نیابید؛ پس با خاک پاکی تیمم کنید. و از آن بر صورتتان و
دستهایتان بکشید. خداوند نمی خواهد بر شما دشواری قرار دهد، بلکه می خواهد شما را
پاک سازد و نعمتش را بر شما تمام کند، باشد که شکر گزارید.
و به یاد آورید نعمت خدا را بر خویش، و (به یاد آورید) پیمانی را که با تأکید از
شما گرفت، آن هنگام که گفتید: «شنیدیم و اطاعت کردیم» و از خداوند بترسید، بی گمان
خداوند از آنچه درون سینه هاست آگاه است.
ای کسانی که ایمان آورده اید! همواره برای خدا قیام کنید و به عدالت گواهی دهید،
دشمنی با گروهی شما را بر آن ندارد که عدالت نکنید؛ عدالت کنید که به پرهیزگاری
نزدیکتر است و از خدا بترسید، همانا خداوند به آنچه می کنید؛ آگاه است.
ای کسانی که ایمان آورده اید! نعمت خدا را بر خود به یاد آورید، آنگاه که گروهی (
از دشمنان) قصد کردند که به سوی شما دست دراز کنند، پس ( خداوند) دست آنها را از
شما باز داشت و از خدا بترسید، و مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند.
همانا خداوند از بنی اسرائیل پیمان گرفت و از آنها دوازده نقیب (= سرپرست) بر
انگیختیم. و خداوند ( به آنان) فرمود: « من با شما هستم اگر نماز را بر پاداشتید و
زکات را پرداختید و به پیامبران من ایمان آوردید و آنها را یاری نمودید و به خداوند
قرض الحسنه دادید (در راه او انفاق نمودید) یقیناً گناهانتان را از شما می زدایم و
شما را به باغهایی (از بهشت) وارد می کنم که نهرها از زیر(درختان) آن جاری است، پس
هر کس از شما بعد از این کافر شود؛ مسلماً از راه راست منحرف گردیده است».
پس به خاطر پیمان شکنی شان آنها را از رحمت خویش دور ساختیم و دلهایشان را سخت
گردانیدیم سخنان (خدا) را از موردش تحریف می کنند و بخشی از آنچه را که به آن پند
داده شده بودند؛ فراموش کردند، و پیوسته تو به خیانت (تازه ای) از آنها آگاه می
شوی؛ مگر عده کمی از آنان، پس از آنها درگذرو روی بگردان، بی گمان خداوند نیکو
کاران را دوست می دارد.
و از کسانی که گفتند: ما نصرانی هستیم؛ پیمان گرفتیم، پس بخشی از آنچه را که به
آنان پند داده شده بودند؛ فراموش کردند، لذا ما (نیز) بین آنان تا روزقیامت عداوت و
دشمنی افکندیم، و خداوند بزودی آنها را از آنچه انجام می دادند؛ آگاه خواهد ساخت.
ای اهل کتاب! بتحقیق پیامبر ما به سوی شما آمد تا بسیاری از حقایق از کتاب (آسمان)
را که کتمان کرده اید برای شما روشن سازد و از بسیاری درگذرد، به راستی از جانب خدا
نور و کتاب آشکاری به سوی شما آمد.
خداوند بوسیله ی آن کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند به راههای سلامت هدایت می
کند و به فرمان خود آنها را از تاریکیها به سوی روشنایی می برد و آنها را به راه
راست هدایت می کند.
کسانی که گفتند:«خدا، همان مسیح پسر مریم است» یقیناً کافر شدند. بگو:«اگر خداوند
بخواهد مسیح پسر مریم و مادرش و همه ی کسانی را که روی زمین هستند؛ هلاک کند، چه
کسی قدرت بر جلوگیری دارد؟ فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن
خداست، هر چه بخواهد می آفریند و خداوند بر هر چیز تواناست».
یهود و نصاری گفتند :« ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم». بگو :« پس چرا شما را به
کیفر گناهانتان عذاب می کند؟ بلکه شما ( هم ) بشری هستید از آنچه آفریده است، هر کس
رابخواهد می آمرزد و هر کس رابخواهد عذاب می کند و فرمانروایی آسمانها و زمین و
آنچه میان آن دو است از آن خداست و بازگشت (همه) به سوی اوست»
ای اهل کتاب! پیامبر ما پس از (انقطاع وحی و) فترتی از پیامبران به سوی شما آمد، که
حقایق را برایتان بیان کند، تا مبادا (روز قیامت) بگویید: « نه بشارت دهنده ای به
سوی ما آمد و نه بیم دهندای» پس بتحقیق (اینک) پیامبر بشارت دهنده و بیم دهنده به
سوی شما آمده است. و خداوند بر همه چیز تواناست.
(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت:« ای قوم من، نعمت خدا را بر خود
بیاد آورید، آنگاه که در میان شما، پیامبرانی قرار داد و شما را فرمانروا (و شاهان)
قرار داد و چیزهایی به شما بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.
گفتند: « ای موسی! بی گمان در آنجا قومی (زورمند و) ستمگرند، و ما هرگز وارد آن نمی
شویم تا آنها از آن بیرون شوند، پس اگر آنها از آن بیرون شوند، قطعاً ما وارد
خواهیم شد».
دو تن از مردانی که (از خدا) می ترسیدند و خداوند به آنها نعمت ارزانی داشته بود
گفتند: «شما از دروازه بر آنان پس هنگامی که وارد شدید، قطعاً شما پیروز خواهید شد،
و بر خدا توکل کنید؛ اگر ایمان دارید».
و ( ای پیامبر ما) داستان دو فرزندان آدم (هابیل وقابیل) به حق بر آنها بخوان:
هنگامی که (هر کدام) برای تقرب (الهی) قربانی تقدیم کردند؛ پس از یکی پذیرفته شد
واز دیگری پذیرفته نشد ( او) گفت:« قطعاً تو را خواهم کشت» (برادرش) گفت:«خداوند
فقط از پرهیزگاران می پذیرد (من تقصیری ندارم)
آنگاه خداوند کلاغی را فرستاد که در زمین جستجو (و کاوش) می کرد تا به او نشان دهد
چگونه جسد برادرش را بپوشاند او گفت:«وای بر من ! آیا من آنقدر درمانده ام که همچون
این کلاغ باشم و جسد برادرم را بپوشانم ؟» و سرانجام ( از کار زشت خود) پشیمان شد.
به همین سبب بر بنی اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس انسانی را بدون اینکه مرتکب قتل
نفس یا فسادی در زمین شده باشد؛ بکشد، چنان است که گویی همه ی مردم را کشته باشد و
هر کس انسانی را از مرگ نجات دهد؛ چنان است که گویی همه ی مردم را زنده کرده است، و
بی گمان پیامبران ما ، با دلایل روشن برای آنها آمدند، بازهم بسیاری از آنها پس از
آن در روی زمین تجاوز و اسراف کردند.
سزای کسانی که با خدا و پیامبرش می جنگند، و در زمین به فساد می کوشند، فقط این است
که کشته شوند، یا به دار آویخته شوند، یا دست (راست) و پای (چپ) آنها بعکس یکدیگر
بریده شود، و یا از سر زمین خود تبعید گردند، این رسوایی آنها در دنیاست، و در آخرت
عذاب بزرگی خواهند داشت.
یقینا کسانی که کافرشدند،اگرتمام آنچه در روی زمین است وهما نند آن ،متعلق به آنها
باشد ،و همه ی آن را برای نجات ازعذاب روز قیامت فدیه بدهند ،از آنان یذیرفته
نخواهدشد،وعذاب دردناکی خواهند داشت.
پس هر کس که بعد از (گناه و) ستمش توبه کند و ( اعمال خود را) اصلاح و جبران نماید،
همانا خداوند توبه او را می پذیرد، بی گمان خداوند آمرزنده ی مهربان است.
ای پیامبر! کسانی که در (راه) کفر شتاب می کنند؛ تو را اندوهگین نسازند، (چه) از
کسانی که به زبانشان می گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده است، و
(چه) از کسانی که یهودی هستند؛ گوش سپردگان به دروغند، و برای گروهی که نزد تو
نیامده اند (برای جاسوسی) گوش فرا می دهند، آنها سخنان (خدا) را از جایگاهشان تحریف
می کنند. و (به یکدیگر) می گویند: «اگر این (حکم تحریف شده) به شما داده شد، پس
بپذیرید، و اگر آن را به شما داده نشد (از او) دوری کنید». و هر کس که خداوند
گمراهی اش را خواسته باشد، هرگز در برابر خداوند برای او اختیار نداری (و نمی توانی
از او دفاع نمانی) آنها کسانی هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند، برای آنان
در دنیا رسوایی، و در آخرت برایشان عذاب بزرگی است.
آنان گوش سپردگان دروغند (و) مال حرام فراوان می خورند، پس اگر نزد تو آمدند در
میان آنان داوری کن، یا از آنان روی بگردان، و اگر از آنان روی گردانی به تو هیچ
زیانی نمی رسانند، و اگر داوری کردی، با عدالت در میان آنها داوری کن، یقیناً
خداوند عادلان را دوست دارد.
ما تورات را نازل کردیم که در آن هدایت و نور است، پیامبرانی که (در برابر فرمان
خدا) تسلیم بودند، بر اساس آن برای یهود حکم می کردند و (همچنین) خدا پرستان و
دانشمندان، که حفاظت و پاسداری کتاب خدا به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، (به
آن حکم می کردند) پس از مردم نترسید، و از من بترسید، و آیات مرا به بهای ناچیز
نفروشید، و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده است حکم نکند؛ کافر است.
و در آن (= تورات) بر آنها (= بنی اسرائیل) مقرر داشتیم که جان در برابر جان، و چشم
در برابر چشم و بینی در برابر بینی، و گوش در برابر گوش، و دندان در برابر دندان می
باشد، و (نیز) زخمها را قصاص است. پس هر کس که از آن در گذرد (و ببخشد) آن کفاره
(گناهان) او است، و هر کس به احکامی که خدا نازل کرده است حکم نکند؛ ستمگر است.
و در پی آنها (= پیامبران پیشین) عیسی پسر مریم را فرستادیم که تصدیق کننده ی
توراتی بود که پیش از او فرستاده شده بود، و انجیل را که در آن هدایت و نور بود به
او دادیم که تصدیق کننده ی تورات پیش از او بود، و هدایت و موعظه ای برای
پرهیزگاران بود.
و (این) کتاب (= قرآن) را به حق بر تو نازل کردیم در حالی که تصدیق کننده ی کتابهای
که پیش از آن است و بر آنها شاهد ونگاهبان است، پس به آنچه خدا نازل کرده است در
میان آنها حکم کن و از هوی و هوسهای آنان به جای آنچه از حق که به تو رسیده است،
پیروی نکن (و از احکام الهی روی مگردان) ما برای هر کدام از شما، آیین و طریقه
روشنی قرار دادیم و اگر خدا می خواست همه ی شما را یک امت قرار می داد، ولی (خدا می
خواهد) شما در آنچه به شما داده است بیازماید، پس در نیکیها بر یکدیگر پیشی گیرید،
بازگشت همه ی شما به سوی خداست، آنگاه از آنچه در آن اختلاف می کردید به شماخبر می
هد.
و در میان آنها (= یهود) بر اساس آنچه خداوند (در قرآن) نازل کرده حکم کن، و از
هوسهای آنان پیروی مکن، و از آنان بر حذر باش، مبادا تو را از بعضی از چیزهایی که
خدا بر تو نازل کرده منحرف کنند، و اگر آنها (از حکم تو) روی گردانند، پس بدان که
خداوند می خواهد آنان را به (خاطر) پاره ای از گناهانشان مجازات کند، و بی گمان
بسیاری از مردم نافرمانند.
ای کسانی که ایمان آوردید! یهود و نصاری را به دوستی بر نگزینید، آنان دوستان
یکدیگرند، و کسانی که از شما با آنها دوستی کنند، از آنها هستند، هماناخداوند گروه
ستمکار را هدایت نمی کند.
پس کسانی را که در دلهایشان بیماری (= نفاق) است می بینی که در (دوستی با) آنان می
شتابتند(و) می گویند: «می ترسیم که آسیبی به ما برسد» پس نزدیک است که خداوند
پیروزی یا چیزی (دیگر) از سوی خود (برای مسلمانان) پیش آورد، آنگاه (این افراد) از
آنچه در دل خود پنهان داشتند، پشیمان گردند.
و آنهای که ایمان آورده اند می گویند: «آیا اینها (= منافقان) همان کسانی هستند که
با نهایت تأکید به خدا سوگند یاد می کردند، که آنان با شما هستند؟!» اعمالشان تباه
شد، و زیانکار شدند.
ای کسانی که ایمان آورده اید! هر کس از شما که از دین خود برگردد(به خدا زیانی نمی
رساند) خداوند بزودی گروهی را می آورد که آنها را دوست دارد و آنها (نیز) او را
دوست دارند، (آنان) در برابر مؤمنان فروتن و در برابر کافران سر سخت و گردان فراز
هستند، در راه خدا جهاد می کنند و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی هراسند، این فضل
خداست که به هر کس بخواهد می دهد، و خداوند گشایشگر داناست.
ای کسانی که ایمان آورده اید! آنان که دین شما را به تمسخر و بازی گرفته اند؛ از
(اهل کتاب) کسانی که پیش از شما کتاب داده شده اند و (همچنین) کفار را؛ دوست
نگیرید. و اگر ایمان دارید از خدا بترسید.
بگو: « ای اهل کتاب آیا از ما خرده و عیب می گیرید؟! (مگر ما چه کرده ایم؟) جز
اینکه به خداوند و آنچه بر ما نازل شده و آنچه پیش از این نازل شده است؛ ایمان
آورده ایم، و حال آنکه بیشتر شما نافرمان (و از راه حق منحرف) هستید؟!»
بگو:« آیا شما را خبر بدهم از کسانی که نزد خدا کیفرشان بدتر از این است. کسانی که
خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته و بر آنها خشم گرفته و بعضی از آنها را
بوزینه ها و خوکها گردانیده و بت (= طاغوت) را پرستیده اند، اینان بد جایگاه تر و
از راه راست گم گشته ترند».
و یهود گفتند:« دست خدا بسته است» دستهایشان بسته باد! و بخاطر آنچه گفتند، لعنت
شدند. بلکه دو دست او گشاده است، هر گونه بخواهد می بخشد، و این آیات که از طرف
پروردگارت بر تو نازل شده بر سر کشی و کفر بسیاری از آنها می افزاید، و ما در میان
آنان تا روز قیامت دشمنی و کینه افکندیم، و هر زمان آتش جنگی افروختند، خداوند آن
را خاموش کرد، و آنان برای فساد در زمین می کوشند، و خداوند مفسدان را دوست ندارد.
و اگر آنان تورات و انجیل، و آنچه را که از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده (از
کتابهای آسمانی و فرآن) بر پا دارند (و به آن عمل نمایند) از فراز و فرود پاهایشان
(= از آسمان و زمین) روزی خواهند خورد، گروهی از آنها معتدل و میانه رو هستند، و
بسیاری از آنان اعمال بدی انجام می دهند.
ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت برتو نازل شده است، (به مردم) برسان، و اگر (این
کار) نکنی، رسالت او را نرسانده ای، و خداوند تو را از (شر) مردم حفظ می کند، همانا
خداوند گروه کافران را هدایت نمی کند.
بگو: « ای اهل کتاب! شما بر هیچ (آیین درستی) نیستید، مگر اینکه تورات و انجیل و
آنچه را که از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، بر پا دارید». و بتحقیق آنچه
بر تواز سوی پروردگارت نازل شده ، بر سرکشی و کفر بسیاری از آنها می افزاید، پس بر
(این) گروه کافران، غمگین مباش.
همانا کسانی که ایمان آورده اند، و کسانی که یهودی هستند، و صابئان و نصاری، هر کس
که به خداوند و روز قیامت ایمان بیاورد و کارهای شایسته انجام دهد، نه ترسی بر آنها
خواهد بود و نه آنان اندوهگین شوند.
یقیناً ما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم ، و رسولانی به سوی آنها فرستادیم، هر گاه
که پیامبری چیزی بر خلاف دلخواه آنها می آورد، گروهی را تکذیب می کردند و گروهی را
می کشتند.
و پنداشتند که آزمایش (و مجازاتی) در کار نیست، لذا کور و کر شدند. سپس (توبه کردند
و) خداوند توبه ی آنها را پذیرفت، باز بسیاری از آنها کور و کر شدند، و خداوند به
آنچه انجام می دهند؛ بیناست.
آنها که گفتند: «خداوند، همان مسیح پسر مریم است» یقیناً کافر شدند، در حالی که
(خود) مسیح گفت: «ای بنی اسرائیل! خدا را که پروردگار من و پروردگار شما است؛ پرستش
کنید، همانا هر کس به خداوند شرک آورد، خداوند بهشت را بر او حرام کرده است، و
جایگاه او دوزخ است، و ستمکاران را یاوری نیست».