و انسان را به نیک رفتاری (نسبت) به پدر و مادرش سفارش کردیم، و اگر آن دو(مشرک
باشند و) تلاش کنند که تو چیزی را که به آن علم نداری شریک من قرار دهی، پس از آنان
اطاعت نکن، بازگشت شما به سوی من است، آنگاه شما را به آنچه انجام می دادید؛ آگاه
خواهم کرد.
و از مردم کسانی هستند که می گویند: « به خدا ایمان آورده ایم» پس هنگامی که در راه
خدا آزار بیند، آزار (و اذیت) مردم را همچون عذاب خدا بشمار می آورد، و اگر پیروزی
از سوی پروردگارت (برای شما) بیاید؛ حتماً می گویند :« به راستی که ما (نیز) با شما
بودیم» آیا خداوند به آنچه در سینه های جهانیان است؛ داناتر نیست؟!
و کسانی که کافر شدند به کسانی که ایمان آوردند؛ گفتند :«از راه ما پیروی کنید، و
البته ما (بار) گناهانتان را بر می داریم». و آنها هر گز چیزی از گناهان ایشان را
بر نخواهند داشت، بی گمان آنها دروغگو هستند.
و البته بارهای سنگین (گناهان) خویش را بر می دارند، و (همچنین) بارهای دیگری را با
بارهای سنگین خود بر می دارند، و روز قیامت یقیناً از آنچه افترا می بستند پرسیده
خواهند شد.
و به راستی که (ما) نوح را به سوی قومش فرستادیم ، پس او در میان آنان هزار سال به
جز پنجاه سال (= نهصد و پنجاه سال) درنگ کرد، آنگاه طوفان (و سیلاب) آنان را فرو
گرفت در حالی که ستمکار بودند.
شما به جای خدا فقط بتها (یی از سنگ و چوب) را می پرستید، و دروغی (بزرگ) به هم می
بافید، بی گمان کسانی را که به جای خدا می پرستید، مالک هیچ رزقی برای شما نیستند،
پس روزی را تنها (از) نزد خدا طلب کنید، و او را بپرستید، و شکر او را بجای آورید،
که به سوی او باز گردانیده می شوید.
(ای پیامبر!) بگو :« در زمین بگردید؛ آنگاه بنگرید (خداوند) چگونه آفرینش را آغاز
کرد، سپس خداوند (به همین گونه) پیدایش باز پسین را پدید می آورد، بی گمان خداوند
بر هر چیز تواناست.
آنگاه جواب قوم او (= ابراهیم) جز این نبود که گفتند :«او را بکشید، یا او را
بسوزانید» پس خداوند او را از آتش نجات داد، بی گمان در این (ماجرا) نشانه هایی است
برای گروهی که ایمان می آورند.
و (ابراهیم) گفت :« شما غیر از خدا بتهایی را برای خود برگزیده اید که مایه ی دوستی
و محبت میان شما در زندگی دنیا باشد، سپس روز قیامت برخی از شما برخی (دیگر) را
انکار می کند، و برخی از شما برخی (دیگر) را لعنت می کند، و جایگاه شما آتش است، و
هیچ یاوری برای شما نخواهد بود .
آیا شما (برای کامجویی) به سراغ مردان می روید، و راه را قطع می کنید، و در محافل
خود اعمال نا پسند انجام می دهید ؟!» پس جواب قومش جزاین نبود که گفتند :« اگر از
راستگویانی عذاب خدا را برای ما بیاور».
و هنگامی که فرستادگان ما ابراهیم را بشارت (تولد فرزند) آوردند، گفتند :« به راستی
ما اهل این قریه (سدوم) را هلاک خواهیم کرد، بی شک اهل آن ستمکار بودند».
(ابراهیم) گفت :«همانا لوط در آنجاست ! » (فرشتگان) گفتند :« ما به هر کس که در
آنجاست داناتریم، یقیناً او و خانواده اش را نجات می دهیم، جز همسرش که از
بازماندگان خواهد بود».
و چون فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از (دیدن) آنها اندوهگین، و به خاطر آنها دلتنگ
شد، و (فرشتگان) گفتند: « نترس، و غمگین مباش، بی گمان ما تو و خانواده ات را نجات
خواهیم داد؛ جز همسرت که از بازماندگان خواهد بود.
و (قوم) عاد و ثمود را (نیز هلاک کردیم) و یقیناً برخی از مساکن (ویران شده ی) آنها
برای شما آشکار شده است. و شیطان اعمالشان را برای آنها بیاراست، پس آنها را از راه
(خدا) بازداشت در حالی که بینا بودند.
آنگاه هر یک از آنها را به (کیفر) گناهش گرفتیم، پس بر بعضی از آنها طوفانی از
سنگریزه فرستادیم، و بعضی از آنها را صیحه (= بانگ مرگبار) فرو گرفت، و بعضی را در
زمین فرو بردیم، و بعضی را غرق کردیم، و خداوند هرگز به آنها ستم نکرد، و لیکن آنها
(خود) بر خویشتن ستم می کردند.
مثل کسانی که بجای خدا اولیاء (و دوستانی برای خود) بر گزیدند، همچون مثل عنکبوت
است، که خانه ای (برای خود) برگزیده است،و بی گمان سست ترین خانه ها خانه ی عنکبوت
است، اگر می دانستند.
(ای پیامبر!) آنچه را از (این) کتاب بر تو وحی شده است تلاوت کن، و نماز را بر پا
دار، یقیناً نماز (انسان را) از زشتیها و منکر باز می دارد، و البته یاد خدا بزرگتر
است، و خداوند آنچه را انجام می دهید؛ می داند.
و با اهل کتاب جز به روشی که آن بهتر است مجادله نکنید، مگر کسانی از آنان که ستم
کردند، و بگویید :« به آنچه (از سوی خدا) بر ما نازل شده و آنچه بر شما نازل شده،
ایمان آورده ایم، و معبود ما و معبود شما یکی است، و ما برای او تسلیم هستیم».
و این گونه کتاب (= قرآن) را بر تو نازل کردیم، پس کسانی که به آنها کتاب (آسمانی)
دادیم، به آن ایمان می آورند، و از همین گروه (مشرکان نیز) کسی است که به آن ایمان
می آورد، و آیات ما را جز کافران انکار نمی کنند.
و گفتند :«چرا نشانه هایی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده است ؟!» (ای پیامبر!)
بگو :«همانا نشانه ها (همه) نزد خداست (و به فرمان او نازل می شود) و من تنها هشدا
دهنده ای آشکار هستم».
آیا برای آنها کافی نیست که همانا ما (این) کتاب (قرآن) را بر تو نازل کردیم که
(پیوسته) بر آنها تلاوت می شود؟! بی گمان در این (قرآن) رحمت و پندی است برای کسانی
که ایمان می آورند.
بگو :«همین بس که خدا میان من و شما گواه است، آنچه را در آسمانها و زمین است می
داند، و کسانی به که باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند، اینان زیانکاران
(واقعی) هستند»
و آنها با شتاب عذاب را از تو طلب می کنند، و اگر موعد مقرری تعیین نشده بود،
یقیناً عذاب (الهی) به (سراغ) آنها می آمد، و ناگهان در حالی که نمی دانند به
(سراغ) آنها خواهد آمد.
و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، قطعاً آنها را در غرفه هایی
از بهشت جای می دهیم که نهر ها درزیر آن جاری است، جاودانه در آن خواهند ماند، چه
خوب است پاداش عمل کنندگان.
و اگر از آنها بپرسی :«چه کسی از آسمان آبی را نازل کرد، آنگاه با آن (آب) زمین را
بعد از مردنش زنده کرد ؟» البته می گویند :«الله» بگو :« حمد و ستایش مخصوص خداوند
است» بلکه بیشتر آنها در نمی یابند.
آیا ندیدند که همانا ما حرم امنی (برای آنها) قرار دادیم، در حالی که مردم از اطراف
آنان ربوده می شوند؟! آیا به باطل ایمان می آورند و به نعمت خدا ناسپاسی می کنند؟!