نزدیک است که آسمانها (بخاطر عظمت الهی) بر فراز یکدیگر شکافته (ومتلاشی) شوند,
وفرشتگان به ستایش پروردگارشان تسبیح می گویند, وبرای کسانی که در زمین هستند آمرزش
می طلبند, آگاه باش, همانا خداوند آمرزندۀ مهربان است.
واین چنین قرآنی عربی به تو وحی کردیم تا «ام القری» (= مکه) وکسانی را که پیرامون
آن هستند هشدار دهی, واز روز جمع شدن (= روز قیامت) که در آن شک وتردیدی نیست,
بترسانی, (که در آن روز) گروهی در بهشت, وگروهی در آتش سوزانند!
آیا آنها جز او دوستانی (برای خود) بر گزیده اند؟ در حالی که الله فقط کارساز
(ودوست حقیقی) است, واوست که مردگان را زنده می کند, واوست که بر هر چیزی تواناست.
(او) آفرینندۀ آسمانها وزمین است, واز خودتان برای شما همسرانی قرار داد, و(نیز)
جفتهایی از چهار پایان (آفرید) شما را بدین (وسیله) افزون می کند, هیچ چیز همانند
او نیست, و او شنوای بیناست.
دینی را برای شما تشریع کرد, از همان گونه که به نوح توصیه کرده بود, واز آنچه بر
تو وحی کرده ایم, وبه ابراهیم وموسی وعیسی سفارش کرده ایم( ), که دین را بر پا
دارید ودر آن فرقه فرقه نشوید, بر مشرکان گران است, آنچه شما آنها را بدان دعوت می
کنید. خداوند هر که را بخواهد بر می گزیند, وهر که به سوی او باز گردد, هدایت می
کند.
آنها پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم (ودانش) به سراغشان آمد (وکاملاً آگاهی
یافتند, آن هم) از روی حسادت در میان خود (بود) واگر فرمانی پیش از این از جانب
پروردگارت صادر نشده بود, (که آنها) تا زمانی معین (مهلت) داده است, یقیناً در میان
آنها داوری می شد, وبی گمان کسانی که بعد از آنها وارث کتاب شده اند, در بارۀ آن
سخت در شک وتردیدند, (ونسبت به آن بد بینند).
پس به این (دین) دعوت کن, وهمانگونه که مأمور شده ای پایداری (واستقامت) ورز, واز
هوی وهوسهای آنان پیروی مکن, وبگو: « به هر کتابی که خداوند نازل کرده است, ایمان
آورده ام, ومأمورم در میان شما به عدالت رفتار کنم, خداوند پروردگار ما, وپروردگار
شماست, (نتیجۀ) اعمال ما از آنِ ما, و(نتیجۀ) اعمال شما از آنٍ شماست, بین ما و شما
هیچ جدال (وخصومتی) نیست, خداوند ما و شما را (دریک جا) گرد می آورد, وبازگشت (همه)
به سوی اوست».
وکسانی که در (بارۀ) خداوند محاجه می کنند, پس از آنکه (فرمان) او پذیرفته شد,
دلیلشان نزد پروردگارشان باطل (وبی اساس) است, وخشم (خداوند) بر آنهاست. وعذاب
شدیدی برای آنهاست.
کسانی که به آن ایمان ندارند, در (رسیدن) آن شتاب می کنند, وکسانی که ایمان آورده
اند (پیوسته) ازآن بیمناکند, ومی دانند که آن حق است, آگاه باشید, بی گمان کسانی که
در (بارۀ) قیامت جدال می کنند, در گمراهی دور ودراز هستند.
کسی که کِشت آخرت را بخواهد, در کشت او (برکت می دهیم, و) می افزاییم, وکسی کشت
دنیا را بخواهد, از آن به او می دهیم,و او در آخرت هیچ (نصیب و) بهره ای ندارد.
آیا (مشرکان) معبودانی دارند که بدون اجازۀ خداوند آیینی برای آنها مقرر داشته
اند؟! واگر وعدۀ فیصله بخش (سابق, در تأخیر عذابشان) نبود, یقیناً در میان آنها
داوری می شد, وبی گمان برای ستمکاران عذابی دردناک است.
(در روز قیامت) ستمکاران را می بینی که از آنچه به دست آورده اند, بیمناکند,
و(کیفر) آن به آنها خواهد رسید. وکسانی که ایمان آورده اند وکارهای شایسته انجام
داده اند در باغهای بهشتند, وهرچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها (مهیا) است.
این همان فضل (وبخشش) بزرگ است.
این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده اند وکارهای شایسته انجام
داده اند, به آن مژده می دهد. بگو: «من بر (رساندن) آن هیچ پاداشی از شما در خواست
نمی کنم, جز محبت خویشاوندی, (که بجای آورید)»( ). وهرکس که نیکی کند, بر نیکی اش
می افزاییم, بی گمان خداوند آمرزندۀ قدر شناس است.
آیا می گویند: «(پیامبر) بر خدا دروغ بسته است؟!» پس اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر
می زند, وخداوند باطل را محو می کند, وحق را با سخنان خویش محقق (وپا برجا) می
سازد, بی گمان او به راز سینه ها آگاه است.
واگر خداوند روزی را برای بندگانش فراخ (وگشاده) می گرداند, یقیناً در زمین فساد می
کردند, ولکن به اندازه ای که بخواهد نازل می کند, بی گمان او به بندگانش دانای
بیناست.
و کسانی که (دعوت) پروردگارشان را اجابت کردند, ونماز را بر پا می دارند,
وکارهایشان بین آنان به (صورت) مشورت است, واز آنچه به آنها روزی داده ایم. (در راه
خدا) انفاق می کنند.
و کسی را که خدا گمراه کند, پس بعد از او برایش هیچ ولی (وکارسازی) نیست, وستمکاران
را (روز قیامت) می بینی که چون عذاب (الهی) را مشاهده کنند, می گویند: «آیا هیچ
راهی به سوی بازگشت وجود دارد؟!».
وآنها را می بینی که بر آن (= آتش) عرضه می شوند, که از شدت خواری خاشعند, از گوشۀ
چشم نیم گشوده, نگاه می کنند, وکسانی که ایمان آورده اند می گویند: «بی گمان
زیانکاران کسانی هستند که در روز قیامت خود وخانواده ی خویش را به زیان افکندند».
آگاه باشید که ستمکاران در عذابی دایم خواهند بود.
(دعوت) پروردگارتان را اجابت کنید, پیش از آنکه روزی فرا رسد که از (جانب) خدا
(راه) بازگشتی در آن نیست, در آن روز پناهی نخواهید داشت, وهیچ مدافعی (وراه
انکاری) ندارید.
پس (ای پیامبر) اگر (مشرکان اعراض کنند, (نگران نباش), ما تو را نگهبان بر آنها
نفرستاده ایم, بر (عهده ی) تو جز تبلیغ (رسالت) نیست, وما چون رحمتی از سوی خود به
انسان بچشانیم, به آن شاد می شود, واگر به خاطر کارهایی که انجام داده اند بلایی به
آنها برسد, پس (به ناسپاسی می پردازند) بی گمان انسان بسیار نا سپاس است.
و برای هیچ بشری (ممکن) نیست که خدا با او سخن بگوید, مگر با وحی یا از پس پرده یا
رسولی بفرستد که به فرمان او (= خداوند) آنچه را بخواهد (به او) وحی کند, بی گمان
او بلند مرتبه ی حکیم است.
واین گونه بر تو (ای پیامبر) روحی (= قرآن کریم) را به فرمان خود وحی کردیم, تو
(پیش از این) نمی دانستی کتاب وایمان چیست, ولی ما آن را نوری قرار دادیم, با آن هر
کس از بندگانمان را که بخواهیم, هدایت می کنیم, ومسلماً تو (ای پیامبر) به راه راست
هدایت می کنی.